Słowo kończące się na K na U
Znane polskie słowo; poprawne i na końcu -k.
Rzeczownik pospolity, poprawny; kończy się na k.
Prawdziwe słowo; unikanie ciosu; kończy się na k.
Powszechne słowo; spełnia warunek końcówki -k.
Słowo znane (np. Miś Uszatek); poprawne; na -k.
Rzeczownik pospolity (część instrumentu); na -k.
Poprawne polskie słowo; wyraz kończy się na -k.
Potoczne, lecz poprawne; kończy się literą k.
Powszechne słowo; znaczy fragment; na końcu -k.
Poprawne słowo; potocznie o czymś zbyt słodkim; -k.
Rzeczownik pospolity, znany; ma końcówkę -k.
Potoczne, znane słowo; poprawne i na końcu -k.
Poprawne słowo; np. pieróg uszek; kończy się na k.
- Urobek
- Ułomek
- Uzbek
- Uruk
- Upominek
- Użytkownik
- Ulik
- Urwisek
- Uszak
- Ubijak
- urzędnik
- Uścisk
- Ucisk
- uchatek
- umrzyk
- Ulryk
- ulicznik
- Uczynek
- Uniwerek
- Urlopik
- Usterek
- Urugwajczyk
- Ukrainek
- Użytek
- uklęk
- Ufok
- Urbanek
- Ukośnik
- Utyk
- Uszczerbek
- Uśmieszek
- Urbaniak
- uczestnik
- Urszulek
- Umywalek
- Ulotek
- Uczniak
- Urbanistyk
- Uliczek
- Ulfik
- ukłonik
- Uklejek
- Udręk
- U.K
Ordene på listen Słowo kończące się na K na U stammer fra spillere af ordspillet By-Land-Flod.